WRÓCILI DO NAZARETU
Myśl przewodnia
"Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? " Łk 2,49
Symbolika dnia
W wodach Jordanu został ochrzczony Jezus. Chrzest jest kąpielą ożywiającą. Bez wody nie ma życia. „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego."(J3,5) Woda jest symbolem Słowa, Ducha Świętego i samego Chrystusa.
„Obmycie wodą" jest ponad to najważniejszą formą oczyszczenia nie tylko z brudu czysto fizycznego, lecz także ze zbrukania duchowego.
Tajemnice różańca
Ofiarowanie Jezusa w świątyni.
„Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu." (Łk 2,23)
Odnalezienie Jezusa w świątyni.
„Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?" (Łk 2,49)
Chrzest Pana Jezusa w Jordanie.
„A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie." (Mk 1,11)
Piosenka dnia
„Jezus najwyższe imię" s.135 (nr 314) MS
Namiot Spotkania
Z Ewangelii wg św. Łukasza 2,47-52
"Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi."
Dom. Czym jest dla nas, współczesnych, dom? Czy tylko miejscem odpoczynku? Quasi-hotelem? Źródłem pokoju czy też sporów? Rodzinne napięcia między pokoleniami zawsze były, są i będą. Nie oznacza to, że starsi mają odejść do lamusa, że ich zdanie się nie liczy. I odwrotnie - nie znaczy to, że dzieci mają wciąż żyć pod presją starszych. To odwieczny problem i trzeba umieć go przyjąć i rozwiązać.
Księga Syracydesa podpowiada, jak należy dbać o relacje między rodzicami a dziećmi. Starostestamentalna tradycja wciąż jest żywa i warta naśladowania. „Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie". Trzeba także dodać: „i matki".
Zaglądnijmy w okna domu w Nazarecie. Maryja i Józef wypełniają starotestamentalną tradycję. Rozpoczynają od ofiarowania swego Syna. Czynią to z modlitwą w sercu. Spotkanie z wiekowym, prawym i pobożnym Symeonem i prorokinią Anną niejako dopełnia obraz wielopokoleniowej rodziny - pełnej rodziny. Po pobycie w domu Bożym, czyli w świątyni, Święta Rodzina powraca do siebie, do Galilei, do swego domu w Nazarecie. Czyż nie jest to zbyt przesłodzony obraz? Czy nie jest to zbytnia idylla? Nie, wszak wiele katolickich rodzin prowadzi święty styl życia: wspólne posiłki przy jednym stole, wspólna modlitwa domowa, wspólna Eucharystia w parafialnym kościele, wspólny odpoczynek. Są to bardzo proste zasady, które winny być pielęgnowane i wciąż przypominane. Warto więc zastanowić się nad źródłami niepowodzeń w tym względzie: kto lub co najczęściej przeszkadza we wspólnym świętowaniu? We wspólnym odpoczynku? Wspólnej pracy? Poznanie tych przyczyn pozwoli każdej rodzinie rozwijać się na wzór Świętej Rodziny. „Kto raz ma udział w człowieczeństwie, ten musi przyjąć wszystkie jego właściwości" (Grzegorz z Nysy).