MIARĄ ZAWIERZENIA MIŁOSIERDZIU BOŻEMU JEST MIŁOŚĆ BLIŹNIEGO
Myśl przewodnia
To właśnie sposób traktowania bliźniego podpowiada do jakiego stopnia oddajemy się Miłosierdziu Bożemu. Po ludzku miłowanie wszystkich jest niemożliwe. Jest to jednak możliwe tylko wówczas, gdy przyjmujemy to Miłosierdzie i pozwalamy mu w nas i przez nas działać. Nakazując nam miłować bliźnich Boską Miłością, Bóg tym samym chce nas przebóstwić i przemienić w siebie.
Symbolika dnia
Regułą wspólnoty Jezusa jest reguła miłości, która potrafi służyć aż po dar z życia. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus daje temu przykład, przejmujący przykład pokory i postawy służby: „Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi.” (J 13,14) „Obmycie nóg” - to okazywanie sobie prostych gestów, praktycznych przysług w służbie dla siebie nawzajem. Ale także pomaganie sobie nawzajem w pokonywaniu słabości wynikających z upadku w grzech, możliwość uświęcania i oczyszczania się nawzajem "wodą Słowa".
Tajemnice różańca
Ustanowienie Eucharystii.
„A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: Bierzcie, to jest Ciało moje. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. (Mk 14,22-24)
Modlitwa Jezusa w Ogrójcu.
„Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!” (Łk 22,42)
Biczowanie Pana Jezusa.
„Piłat zapytał ich po raz trzeci: Cóż On złego uczynił? Nie znalazłem w Nim nic zasługującego na śmierć. Każę Go więc wychłostać i uwolnię.” (Łk 23,22)
Namiot Spotkania
Św. Teresa
Kiedy Pan rozkazał swojemu ludowi, aby kochał swojego bliźniego jak siebie samego (Kpł 19,18), nie zstąpił jeszcze na ziemię, a dobrze wiedząc do jakiego stopnia kocha się swoją własną osobę, nie mógł wymagać od swoich stworzeń większej miłości do bliźniego. Ale kiedy Jezus dał apostołom przykazanie nowe, SWOJE WŁASNE PRZYKAZANIE, jak to mówi trochę dalej, to nie mówi On, by kochać bliźniego jak siebie samego, ale by kochać go jak On, Jezus, go kochał, jak będzie go kochał aż do dopełnienia się wieków...
Ach! Panie, wiem, że nie rozkazujesz mi niczego niemożliwego, znasz lepiej niż ja moją słabość, moją niedoskonałość, wiesz dobrze, że nigdy nie mogłabym kochać moich sióstr tak jak Ty je kochasz, gdybyś Ty sam, o mój Jezu, nie kochał ich również we mnie. Właśnie dlatego, że chciałeś mi udzielić tej łaski, dałeś przykazanie nowe. - Och! jak bardzo je kocham, ponieważ daje mi ono pewność, że jest Twoją wolą kochać we mnie tych wszystkich, których mi przykazujesz kochać!... (J 13,34).
Tak, czuję to, kiedy jestem miłosierna, to sam Jezus działa we mnie; im bardziej jestem z Nim zjednoczona, tym bardziej również kocham wszystkie moje siostry.
Jedno słowo, jeden miły uśmiech często wystarczają, żeby rozradować duszę smutną; ale to absolutnie nie po to, by osiągnąć ten cel, chcę praktykować miłość bliźniego, bo wiem, że szybko bym się zniechęciła: słowo, które wypowiem w najlepszej intencji, będzie być może zinterpretowane zupełnie na opak. Dlatego, żeby nie tracić czasu, chcę być miła dla wszystkich.
Św. Faustyna
Prosiłam dziś Pana, aby raczył mnie pouczyć o życiu wewnętrznym, bo sama z siebie nic rozumieć ani pomyśleć doskonałego nie mogę. I odpowiedział mi Pan: Byłem twoim mistrzem - jestem i będę; staraj się, aby serce twoje upodobniło się do pokornego i cichego serca mojego. Nie upominaj się nigdy o swoje prawa. Wszystko, co cię spotyka, znoś z wielkim pokojem i cierpliwością; nie broń się, gdy całe zawstydzenie będzie spadać na ciebie niewinnie; pozwól triumfować innym. Nie przestań być dobrą, gdy spostrzeżesz, że nadużywają dobroci twojej; gdy będzie potrzeba, ja sam się upomnę za tobą. Bądź wdzięczna za najdrobniejszą łaskę moją, bo ta wdzięczność zniewala mnie do udzielania ci nowych łask.