POTĘGA I MOC JEZUSA CHRYSTUSA
Myśl przewodnia
„Przyszedł do domu Szymona" Mk 1,29-31a
Symbolika dnia
Regułą wspólnoty Jezusa jest reguła miłości, która potrafi służyć aż po dar z życia. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus daje temu przykład, przejmujący przykład pokory i postawy służby: „Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi." (J 13,14) „Obmycie nóg" - to okazywanie sobie prostych gestów, praktycznych przysług w służbie dla siebie nawzajem. Ale także pomaganie sobie nawzajem w pokonywaniu słabości wynikających z upadku w grzech, możliwość uświęcania i oczyszczania się nawzajem "wodą Słowa".
Tajemnice różańca
Ustanowienie Eucharystii.
„A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: Bierzcie, to jest Ciało moje. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. (Mk 14,22-24)
Modlitwa Jezusa w Ogrójcu.
„Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!" (Łk 22,42)
Biczowanie Pana Jezusa.
„Piłat zapytał ich po raz trzeci: Cóż On złego uczynił? Nie znalazłem w Nim nic zasługującego na śmierć. Każę Go więc wychłostać i uwolnię." (Łk 23,22)
Piosenka dnia
„Panie dobry jak chleb" s.47 (nr 57) MS
Namiot Spotkania
Z Ewangelii św. Marka 1,29-37
„Zaraz po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, tak iż gorączka ją opuściła. A ona im usługiwała. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych i całe miasto było zebrane u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest. Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: Wszyscy Cię szukają."
Po uwolnieniu człowieka od wpływu ducha nieczystego Jezus przychodzi wraz z Jakubem i Janem do domu Szymona. Tam od razu uzdrawia jego teściową. Ale nie tylko ta kobieta otrzymała łaskę zdrowia, lecz wszyscy chorzy i opętani, którzy pod wieczór przyszli pod dom Szymona. Ewangelista mówi dosłownie: „całe miasto było zebrane u drzwi". Każdy z tych, którzy spotkali się z Jezusem, odszedł uzdrowiony, uleczony, wolny od wpływu szatana. Ten fragment Ewangelii ukazuje Jezusa, który uzdrawia ludzi i modli się do Ojca. Po raz kolejny odnosi zwycięstwo nad złym duchem.
„Jezus stoi przy łóżku, a my leżymy! Powstańmy i stójmy: zniewagą jest przecież pozostawać w łóżku w obecności Jezusa. Powie ktoś: ale gdzie jest Jezus? Oto tutaj jest już obecny. «Pośrodku - rzecze - między wami stoi Ten, którego wy nie znacie». «Królestwo Boże jest pośród was». Uwierzmy, a zobaczymy Jezusa obecnego wśród nas. Jeśli nie możemy dotknąć Jego ręki, rzućmy się do Jego stóp. Jeśli nie możemy dosięgnąć Jego głowy, obmyjmy Jego stopy naszymi łzami. Nasza pokuta jest drogocennym olejkiem. Zobacz, jak wielkie jest miłosierdzie Zbawiciela" (Hieronim).
W naszym życiu naśladujemy więc apostołów Jana i Jakuba, którzy towarzyszą Jezusowi i wraz z Nim głoszą Ewangelię; naśladujemy także Szymona, który zaprosił Mistrza do siebie; jego teściową, którą ujął za rękę i ze względu na siłę jej wiary uzdrowił ją. Naśladujmy także samego Mistrza, który pozostał z przyjaciółmi, a z samego rana, gdy było jeszcze ciemno, oddalił się na miejsce pustynne i tam modlił się do swego Ojca. Trzeba takiego miejsca szukać tak jak On. Wtedy wyjdziemy ze swego hiobowego położenia. „Jeśli więc i Jezus modlił się - a nie na darmo się modlił, ponieważ przez modlitwę osiągał to, o co prosił, a czego bez modlitwy może by nie otrzymał - któż z nas będzie zaniedbywał modlitwę?" (Orygenes).