Witaj, podporo wiary naszej mocna,
Witaj, łaski dowodzie jasny,
Witaj, która piekło ogałacasz,
Witaj, która nas chwałą przyodziewasz.
Witaj...
Każda strofa tego śpiewanego ku czci Najświętszej Maryi Panny hymnu zaczyna się od zapowiedzi wydarzenia lub tematu, który zwraca nasze myśli ku Bożej tajemnicy wcielenia, ku wydarzeniom, przez które dokonało się zbawienie. Maryja kieruje nas do swego Syna. Pozdrowienia, wezwania litanijne rozpoczynają się od słowa chaire - witaj, bądź pozdrowiona, raduj się. I właśnie to wołanie najbardziej przejmuje serca modlących się, bo pozwala od nowa i znów powracać do najgłębszych prawd wiary, w których w cudowny i nade wszystko pełny sposób uczestniczy Maryja.
Warto przypomnieć, że to Kościół Wschodni przechował ten pochodzący prawdopodobnie z VI w. zbiór poetyckich rozważań o udziale Maryi w dziele zbawienia. Samo słowo akathistos z języka greckiego oznacza tyle co nie siedzieć i w polszczyźnie zostało uproszczone do akatystu. Składa się z 24 zwrotek rozpoczynających się kolejnymi literami alfabetu. Nie warto jednak sprowadzać sensu modlitwy do postawy modlących się. Stoimy bowiem przed tajemnicą wcielenia Boga, przed pełną odpowiedzią Maryi na Jego wołanie. Niepozbawieni wątpliwości, niepewni siebie zwracamy się w Jej stronę, by tam szukać pomocy. Rozważając każdy Jej krok, znów musimy wykrzyknąć: „Witaj” wyrażając w ten sposób zadziwienie dla Jej ufności, odwagi i prostoty serca w pełni oddanego Bogu.
W sobotę 15 października wypełnionym po brzegi gimbusem grupa młodszych i starszych parafian wyjechała z Rzepina, a także z Boczowa i Torzymia, aby w to sobotnie popołudnie być bliżej Maryi. Ci, którzy poprzez śpiew modlą się pełniej, musieli czuć się wyjątkowo podczas śpiewanego różańca i oprawy muzycznej Mszy Św. Wyjazd był też dobrą okazją do miłych odwiedzin u kleryka Dawida, powołanego z naszej parafii na służbę Bogu. Dla niego to dopiero pierwszy miesiąc nauki. Nie zabrakło serdecznych wyrazów życzliwości i wsparcia, przede wszystkim w modlitwie. Tyle w przerwie po Eucharystii i po herbacie. Tuż po godzinie 20. wśród płonących świec zabrzmiał akatyst.
