Gorąco i kilometrów dużo. I pielgrzymów też od wczoraj 65. Do Amarancików dołączył także ks. Andrzej. Czas kumuluje zmęczenie. Są już jednak na miejscu i po Mszy Św. w Odolanowie dotarli na nocleg w Hucie. Panie śpią dzisiaj elegancko w sali gimnastycznej, panowie bohatersko (jak strażacy) w remizie. Ciekawe, kto znowu ugotował obiad taki dobry i ciasto upiekł...
W drodze konferencja ojca Tomasza ze zgromadzenia ojców kapucynów. Zgodnie z zasadą św. Franciszka – krótko i na temat. A dziś o czymś absolutnie podstawowym i znanym: o pocieszaniu i miłosierdziu. Miłosierdzie odmieniamy przez wszystkie przypadki, zwłaszcza w tym roku, kiedy stało się hasłem Światowych Dni Młodzieży. Wiemy, wiemy, a jednak... Nie może pozostać słowem, musi wyjść z naszego serca w konkretnym działaniu. Strapionych pocieszyć. To nie znaczy z ciekawości wysłuchać dramatycznej historii i na koniec dodać: „Jakoś to będzie, musisz się trzymać”. Czasem ten człowiek już wie, że tak, jak było kiedyś, już nie będzie. Dlaczego pytasz go o jego historię, dlaczego dotykać chcesz jego ran? Czy masz w sobie gotowość, by dać mu coś więcej niż banał: "Będzie dobrze"? Czy jesteś gotowy, by jego ból nosić tylko w swoim sercu, wspierać modlitwą i bliskością? Jeśli poznasz jego historię, musisz na nią odpowiedzieć nie słowem lecz miłością. To nie jest historia do opowiadania. Jeśli zbyt często dotykamy poranionych ludzi – krzywdzimy ich. Tak, bo w końcu zaczną się przed tym „naszym miłosierdziem” bronić. Nie będą chcieli już słuchać tych, którzy wiedzą lepiej, nie mając pojęcia o czym mówią. Pocieszyć to nie pouczać.
Skoro dwie kwatery, to i dwa Apele Jasnogórskie. Po modlitwie pielgrzymi do łóżek, a kwatermistrz do układania planu. W tym roku kwatermistrzem jest Zbyszek (po raz 31.) i Joanna (po raz pierwszy) wytrwały kierowca i wsparcie na trasie. Od rana wyruszą w drogę, tyle że na kołach, by dopiąć wszystko na ostatni guzik i dopilnować, by każdy z pielgrzymów miał wieczorem gdzie głowę przyłożyć. I każdego dnia towarzyszy im nieustające zadziwienie, jak z wielką otwartością są przyjmowani. Większość gospodarzy zaprasza do swoich domów już od wielu lat. Zawsze się do tego starannie przygotowują, czasem proszą o modlitwę, zawsze ofiarowują najlepsza cząstkę siebie.
Zdjęcia: Kuba Łagowski, Marta Szmitko